Schending AVG: immateriële schadevergoeding voor werknemer

De Rechtbank Amsterdam heeft werkneemster een bedrag van € 250,- toegekend voor immateriële schade die zij heeft geleden als gevolg van het onrechtmatig delen van haar eerdere ziektegegevens door het UWV met haar nieuwe werkgever.

Feiten

De betrokken werkneemster was door haar voormalig werkgever ziekgemeld bij het UWV, maar tijdens haar tweede ziektejaar in dienst getreden bij een andere werkgever op basis van een jaarcontract.

Het UWV was echter nooit op de hoogte gesteld van het feit dat zij niet langer ziek was, met als gevolg dat er na 88 weken ziekte een automatisch gegenereerde brief naar de nieuwe werkgever van werkneemster werd gestuurd, waarin de nieuwe werkgever (die niet op de hoogte was van de eerdere ziekte van de werkneemster) werd geïnformeerd dat de werkneemster bijna in aanmerking zou komen voor een WIA-uitkering.

Hoewel de brief niet expliciet de aard van de ziekte van de werkneemster vermeldde, achtte de rechtbank de daarin verstrekte informatie toch van gevoelige aard, nu deze informatie over de (voormalige) gezondheidstoestand van de werkneemster bevatte.

Op grond van de Nederlandse arbeidsrecht en de gegevensbeschermingswetgeving zijn werknemers in beginsel niet verplicht om gezondheidsinformatie of medische informatie te verstrekken aan hun (nieuwe) werkgevers.

De brief leverde dus een inbreuk op de bescherming van persoonsgegevens van werkneemster op (een datalek), nu haar persoonsgegevens door verzending van de brief onrechtmatig ter beschikking waren gesteld aan haar nieuwe werkgever, met mogelijke nadelige gevolgen.

De nieuwe werkgever ontving de brief namelijk rond het tijdstip waarop er een beslissing moest worden genomen over een verlenging van de arbeidsovereenkomst met werkneemster, wat bij haar resulteerde in gevoelens van stress en angst. Hoewel de arbeidsovereenkomst alsnog door haar nieuwe werkgever werd verlengd, was de rechter van oordeel dat de werkneemster door deze gang van zaken reële immateriële schade had geleden en kende haar daarom een vergoeding van € 250,- toe.

Beslissing Kantonrechter

De Kantonrechter heeft ten aanzien van de toekenning van een immateriële schadevergoeding het volgende overwogen :

1. Het datalek was te wijten aan een fout van het UWV, aangezien de brief via een geautomatiseerd systeem werd verstuurd zonder een (inhoudelijke) controle op de rechtmatigheid of opportuniteit van de verzending daarvan;
2. Door het datalek heeft het UWV de controle van werkneemster over haar persoonsgegevens aangetast, omdat haar persoonsgegevens daardoor zonder haar intentie of toestemming door het UWV aan haar nieuwe werkgever zijn verstrekt;
3. Het datalek leverde een reëel risico voor de werkneemster op, omdat de onrechtmatige mededeling een negatieve invloed kon hebben op de beslissing van haar werkgever om het dienstverband met werkneemster voort te zetten;
4. Vanaf het moment dat het datalek plaatsvond tot het moment dat de nieuwe werkgever besloot haar dienstverband voort te zetten heeft de werkneemster reële schade geleden omdat het datalek angst en stress bij haar veroorzaakte;
5. De werkneemster heeft bij de rechter een schadevergoeding van € 500,- gevorderd, maar slechts de helft daarvan is door de rechter toegekend. De rechter was namelijk van oordeel dat er door het datalek weliswaar een substantieel risico voor de werkneemster was ontstaan, maar dat dit risico zich niet heeft gerealiseerd omdat haar arbeidsovereenkomst is verlengd en de door haar geleden schade derhalve beperkt is gebleven.

Bron: Rechtbank Amsterdam 6 september 2019 ECLI:NL:RBAMS:2019:6490

https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBAMS:2019:6490