De arbeidsmarkt: polderen, nog eens polderen en ……..!
Het bericht dat mij op de eerste werkdag na mijn vakantie in het oog sprong was dat het polderoverleg over de arbeidsmarktproblemen is mislukt. Veertien maanden onderhandelen zonder enig resultaat.
In de uitzending van Nieuwsuur op maandagavond 4 september jl. gaf Han Busker (voorzitter van de FNV) aan waarom de vakbonden uit het overleg met de werkgevers zijn gestapt.
Eerder op de dag had Busker zich al uitgelaten: “ik ga geen pleisters plakken, dus er komt geen handtekening van de FNV”. Volgens Busker kwamen werkgevers op het laatste moment met een eis die de positie van de zieke werknemer sterk zou aantasten: het ontslag van de werknemer na één jaar arbeidsongeschiktheid.
Hans de Boer (voorzitter VNO-NCW) liet weten dat de werkgevers aan werknemers geen vast contract durven aan te bieden vanwege alle risico’s die daaraan kleven. Van die risico’s willen werkgevers af.
Wat betekent dit nu?
De problematiek van de arbeidsmarkt verplaatst zich nu naar de formatietafel waar VVD, CDA. D66 en de Christen Unie al geruime tijd onderhandelen over de mogelijke totstandkoming van een nieuw kabinet. Het is de vraag of deze partijen er in slagen om met plannen voor de arbeidsmarkt te komen.
De politieke kracht van een nieuw kabinet bestaande uit deze vier partijen is op grond van de zetelverhouding in zowel de 1e als 2e kamer beperkt. VVD en D66 zijn wel voorstanders van een verdere modernisering van ontslagrecht, terwijl het CDA veel meer wil leunen op het overleg in de polder en dus de beslissingen daarover aan werkgevers en werknemers wil overlaten.
Ik verwacht dat het nog wel enige tijd zal gaan duren voordat er beslissingen zullen worden genomen die van invloed zijn op het vraagstuk van de flexibilisering van de arbeidsmarkt en de aanpassing van het recent gemoderniseerde ontslagrecht.